Als ik wil vertrekken ontdek ik dat het waveboard weg is. Het mooiste en duurste speelgoed. Ik baal! De kinderen weten nergens van. Ik informeer beide schooldirecteuren die ik goed ken van de samenwerking in de Brede School. De ene directeur vraagt alle ouders digitaal of ze willen uitkijken naar een waveboard. De ander gaat de volgende dag alle groepen langs. Er wordt een naam genoemd. We voeren samen het gesprek. Daarmee laten we zien dat school en wijk samenwerken. We vragen wat hij kan doen om het vertrouwen te herstellen.

Samen bedenken we dat hij me die middag gaat helpen. Er is dan méér en beter toezicht bij het uitlenen. Fanatiek bewaakt hij die middag de bakfiets en vooral het waveboard. Aan het einde van de middag als de meeste kinderen zijn vertrokken, spelen we samen nog een half uur tennis. De kinderen vragen nog weken naar het verhaal over 'het verdwenen waveboard'. De jongen komt me elke week even gedag zeggen.